تخت پسرم

باز هم سلام بابایی.خوبی پسرم؟چه خبرا عزیز دلم؟امروز صبح اینقدر ناراحت بودم که صبحم را با گلایه و گلایه گذاری شروع کردم و شما را هم ناراحت کردم گل پسرم. ازت معذرت می خوام پسرم. آخه خیلی ناراحت بودم. البته خدا را شکر الان خیلی بهترم.

پسرم اینقدر ناراحت بودم که یادم رفت بهت بگم دیروز تخت خواب شما را گذاشتیم توی اتاق.اینقدر خوشگل شده عزیزم.اون سرویس خواب ببعی را هم گذاشتیم توی تختت.کوچیکه برای تخت؛ اما قشنگه.راستی تخت شما را که گذاشتیم دیدیم دیگه جای کمد نیست برای شما. آخه خونه ما خیلی کوچیکه و فقط یه دونه اتاق خواب داریم عزیز دلم.

کیانم حالا من را ببخشید که نمی تونم اون طوری که باید و شاید برای شما آسایش فراهم کنم.آخه بابایی پولدار نیست پسرم.دولت کریمه فخیمه مهرورز هم که با این یارانه هاش ملت را حسابی گذاشته سرکار و هرهر می خنده و ما هم از نداری باید بنالیم عزیزم.

دعا کن که ان شاءالله بابایی توی کارش پیشرفت کنه و بتونه برای بعد از ظهرهاش هم یه کاری پیدا کنه و دوباره باز هم دست به قلم بشه تا بتونه ان شاءالله برای شما یه خونه خوشگل با یک اتاق خواب زیبا و لباس و وسایل های قشنگ و اسباب بازی های تک بخره. دعا کن عزیزم برام.خیلی دعا کن.

بابایی فعلا دیگه حوصله نوشتن ندارم.اگه اجازه بدی مرخص بشم.

راستی ببخشید که توی پست قبلی خداحاظی نکردم و بوس ندادم.

دوستت دارم عزیزم و بوس بوس

فعلا خدا نگهدار و به امید دیدار