دوکلام حرف چرند...

سلام پسرکم.گل پسرم.تاج سرم.آقا کیانم.خوبی بابایی؟چه خبرا؟خوش می گذره عزیز دلم؟بابایی خیلی دلم می خواد بیام برات بنویسم.اما چه کنم که مدتیه سرم به شدت شلوغه و حتی درست نمی تونم فیسبوکمو چک کنم.شاید روزی نیم ساعت.آخه نزدیک محرمه و سر ما هم به شدت شلوغه عزیزم. همایش پشت همایش و کلی برنامه و کار. از طرفی تمام کارهای نشریه ستاد افتاده گردن من و من هم وقتی میرم خونه از خستگی می خوابم تا اینکه مامان مینا به زور منو از خواب بیدار کنه که اون موقع هم شبه. خانم مامان مینا هم که ماشالا وقت خودشو پر کرده.روزها که من نیستم اینترنت و شبها هم که اینترنت مال منه یا مسابقه رقص می بینه، یا آکادمی را می بینه، یا می شینه آت و آشغالهای ضرغام تی وی را می بینه. اگه فرصتی هم بده به من می شینم یا voa می بینم یا بی بی سی. بعضی وقتها هم یورونیوز. حال و حوصله خوندن کتاب و روزنامه هم که دیگه اصلا ندارم.

ماشالا منطقه ای هم که ما زندگی می کنیم شده مثل کارگاه های ساختمانی. خونه ما هم دقیقا قرار گرفته وسط این ساخت و سازها و سر و صدا ما را حسابی عاصی کرده.

راستی بابایی برادران زحمتکش نیروی انتظامی هفته پیش لطف کردند و بدون اجازه و مجوز و مثل دزدها رفتند روی پشت بوم خونه مامان جون و دیش ها را کندند و بردند. ولی فکر نکنم دیگه خونه ما بیان. چون یکی از اعضای هیئت رییسه کلانتری منطقه توی مجتمع ما زندگی می کنه.

راستی جمعه هم جلسه آزمون استخدامی کتابخانه هاست و منم با اجازتون می خوام شرکت کنم.برای بابایی خیلی دعا کن.باشه پسرم؟چون می دونم دعای شما خیلی گیراست.

خب کاری نداری بابایی؟ مواظب خودت باش عزیز بابایی.

دوستت دارم. بوس بوس

فعلا خدا نگهدار و به امید دیدار